Türkiye Lozan'da Kıbrıs'ı, Mısır'ı, 12 Adaları vb. vermiş gibi bir takım iddialar var. Bunlar çoktan elden çıkmış yerlerdi ve hepsi Misak-ı Milli dışındaydı. Bunlar daha çok dincilerin Lozan'ı küçültmek için ileri sürdükleri, sağduyu ve gerçeklerle ilgisi olmayan iddialardır. Batı Trakya'nın da Lozan'da kaybedildiğini ileri sürenler var. Misak-ı Milli'de bu konuda yer alan madde orada refarandum yapılmasını istemek hakkındadır. Türkiye Batı Trakya'ya talip olmamıştır. Çünkü orası Balkan Savaşı'ndan sonra yapılmış ve Osmanlı Devleti'nin imzalamış olduğu andlaşmalar nedeniyle elimizden çıkıp gitmişti. Daha başka iddialar var ama hiçbiri üzerinde durulacak nitelikte değil.

Turgut Özakman

Osmanlı Padişahlarının yaptıkları sporlar

Güreş

Murad Hüdavendigar, Çelebi Mehmed, IV. Murad, Sultan Abdülaziz

Avcılık

I. Murad, Yıldırım Bayezid, II. Murad, Fatih Sultan Mehmed, Kanuni Sultan Süleyman, II. Selim, I. Ahmed, II. Osman, IV. Murad, IV. Mehmed

Balık Tutmak

Kanuni Sultan Süleyman

Ok Atıcılığı

II. Murad, Fatih Sultan Mehmed, II. Bayezid, Yavuz Sultan Selim, Kanuni Sultan Süleyman, IV. Murad, III. Ahmed, II. Mahmud

Binicilik (Cündilik)

III. Murad, II. Osman, IV. Murad, IV. Mehmed, II. Mustafa, II. Mahmud, Sultan Abdülaziz

Cirid

I. Ahmed, IV. Murad, IV. Mehmed, II. Mustafa, III. Selim, II. Mahmud

Tüfenk Atıcılığı

IV. Murad, IV. Mehmed, II. Mustafa, III. Ahmed, I. Abdülhamid, III. Selim, II. Mahmud, II. Abdülhamid

Gürz Kaldırma

Orhan Gazi, I. Ahmed, IV. Murad

Labud ve Hışt Atma

IV. Murad

Mızrak

II. Mahmud

Tomak

IV. Murad, I. İbrahim, IV. Mehmed

Anadolu Tarih

''Tevbe Kıl Canım Oğul''

Kanuni Sultan Süleyman ve Hürrem Sultan’ın hayatta iki oğlu kalmıştı. Bunlar Şehzade Selim ve Bayezid idi. Kardeşinden iki yaş büyük olan Selim Manisa, Bayezid ise Konya sancakbeyiliğinde bulunuyordu. Şehzade Bayezid Konya'dan Kütahya sancakbeyiliğine atandı. Bu, merkeze yaklaşması nedeniyle Bayezid'de babasının veliahtı olduğu kanısını uyandırmıştı. [1]

Gün geçtikçe şehzadeler arasındaki rekabet kızışıyordu. Ortamın iyice gerildiğini gören Kanuni Sultan Süleyman, Şehzade Selim’i Manisa’dan Konya’ya, Şehzade Bayezid’i de Kütahya’dan Amasya’ya tayin etmişti. Bayezid Amasya’ya vardığında, Selim ile olan rekabete şiddetini arttırarak devam etti. Durumun kaçınılmaz bir çarpışmayla son bulacağını anlayan Kanuni, Selim’in kardeşinden daha güçsüz olduğunu bildiğinden, bazı beylerbeylerinin ona katılmalarını emretti. Selim Bayezid'i bir çembere almıştı ki, kardeşi çemberden sıyrılıp Ankara'ya ulaşmayı başardı.

Tarihler Haziran 1559’u gösterdiğinde iki şehzade kuvvetleri Konya’da karşılaştı. Şiddetli çarpışmanın neticesinde Padişah destekli Şehzade Selim galip gelmiş, kardeşi Bayezid ise önce Amasya’ya sonra da İran’a kaçarak Şah Tahmasb’a sığınmıştı. Kanuni Sultan Süleyman ise Şah Tahmasb’a yazdığı mektubunda aradaki dostluğa binaen Şehzade’nin teslimini isteyerek, aksi durumda İran topraklarına girmek zorunda kalacaklarını bildirdi. Şah’ın ise Kanuni’ye cevabı Bayezid affına şefaat etme şeklinde oldu. Ancak O’nu bir siyasi koz olarak kullanmaktan da geri durmuyordu. Şehzade Bayezid ise babasına af mektupları yazmış, Lala Mustafa Paşa tarafından tahrik edildiğini bildirmiş ise de, bu konudaki namelerin Padişah’a ulaşmadığı sanılmaktadır.[2] Bunun dışında Şehzade Bayezid, babasına oldukça sanatlı şiirler yazarak ondan af dilemişti:

Ey serâser âleme sultân Süleymânum baba,
Tende cânum cânımın içinde cânanum baba,
Bâyezidine kıyar mısıin benüm cânum baba?
Bî-günâhım, hak bilür, devletlü sultânum baba.

Enbiyâ ser-defteri ya’nî ki Âdem hakki-çün,
Hem dahî Mûsâ ile İsâ vü Meryem hakkı-çün,
Kâinâtun serveri ol rûh-i a'zam hakki-çün,
Bî-günâhım, hak bilür, devletlü sultânum baba.

Sanki Mecnûnam bana dağlar başı oldu durak,
Ayrılup bi‘l-cümle mâl ü mülkden düşdüm ırak
Dökerüm gözyaşunu "Vâ-hasretâ dad el-firâk"
Bî-günâhım, hak bilür, devletlü sultânum baba.

Kim sana arzeyleye hâlim eya Şâh-i Kerîm
Anadan, kardaşlarumdan ayrılup kaldum yetîm,
Yok benüm bir zerre isyânum, sana Hakdur ’alîm,
Bî-günâhım, hak bilür, devletlü sultânum baba.

Bir nice ma'sûmum oldugun şehâ bilmez misin,
Anlarun kanuna girmekden hazer kılmaz mısın
Yoksa ben kulunla Hak dergâhına varmaz mısın
Bî-günâhım, hak bilür, devletlü sultânum baba.

Hak Teâla kim cihânun şâhı itmüşdür seni,
Öldürüp ben kulunu, güldürme şâhım düşmeni,
Gözlerüm nûru oğullarumdan ayırma beni
Bî-günâhım, hak bilür, devletlü sultânum baba.

Tutalum, iki elüm başdan başa kanda ola,
Bu meseldür söylenür kim "Kul günâh itse n'ola
Bâyezidün suçunu bağışla kıyma bu kula,
Bî-günâhım, hak bilür, devletlü sultânum baba. [3]

Babası Sultan Süleyman da ona aynı sanatkar üslupla ve babacan bir tavırla cevap veriyordu:

Ey dem-â-dem mazhar-ı tuğyân ü isyânum oğul,
Takmayan boynına hergiz tavk-ı fermân'ım oğul,
Ben kıyar mıydım sana ey Bâyezid Hânum oğul,
Bî-günâhum dime bari, tevbe kıl cânum oğul.

Enbiyâ vü evliyâ, ervâh-ı a’zam hakkıçün,
Nûh u İbrahim ü Musî İbn-i Meryem hakkıçün,
Hatm-ı âsâr-ı nübüvvet Fahr-i Âlem hakkıçün,
Bi-günahum dime bari, tevbe kıl canum oğul.

Âdem adın itmeyen Mecnun'a sahralar durak,
Kurb-i taatdan kaçanlar daima düşer ırak,
Tan degüldür dir isen "Vâhasretâ, dâd-el-firak"
Bi-günahum dime bari, tevbe kıl canum oğul.

Neşet-i Hakdur nübüvvet, ram olan olur kerim,
"Lâ-t'akul üf!" kavlini inkâr eden kalur yetim,
Taat'a, isyana âlimdür Hudavend-i azîm,
Bi-günahum dime bari, tevbe kıl canum oğul.

Rahm ü şefkat, zib-i iman olduğun bilmez misün,
Ya dem-i ma'sum'u dökmekten hazer kılmaz mısun,
Abdi âzâd ile Hak dergahına varmaz mısın,
Bi-günahum dime bari, tevbe kıl canum oğul.

Hak reâya-yi muti-e ra’i itmişdür beni,
İsterem mağlûb idem ağnâm'a zi'b-i düşmeni,
Haşa lillah öldürürsem bî-güneh nagah seni,
Bi-günahum dime bari, tevbe kıl canum oğul.

Tutalum iki elüm başdan başa kanda ola
Çünki istiğfar idersün biz de afv-itsek n'ola
Bayezîd'üm suçını bağışlaram gelsen yola,
Bi-günahum dime bari, tevbe kıl canum oğul. [4]

Neticede İran'a yüklü bir miktar altın ödenerek Şehzade Bayezid ve oğulları Erzurum'da teslim alınmış ve Şehzade ile oğullarının fetva ile onaylanan idam cezaları hemen orada boğulmaları suretiyle infaz olunmuştur. (23 Temmuz 1562)

[1] Celalzâde, Tabakatü’l-Memalik, 498b-499a.
[2] Peçevi Tarihi, I, 277.
[3] [4] İstanbul Üniversitesi, Cihan Hükümdarı Web Sitesi


Bibliografya:
Uzunçarşılı, Osmanlı Tarihi, II,405
Ahmet Şimşirgil, Kayı IV, İstanbul 2011, s.-222-230

Çanakkale zaferi Türk milletinin gurur duyduğu, dönüm noktalarından biridir. 18 Mart Çanakkale zaferi, Türk milletinin bağımsızlığını ve topraklarını korumak için savaştığı, I. Dünya Savaşının sonucunu etkileyen, dünya tarihinde de önemli bir yere sahip olan savaşların sonucudur. I. Dünya Savaşı devam ederken, Çanakkale boğazının askeri ve ticari önemi, adaların cazibesi ve boğazı geçerek İstanbul'u ele geçirme arzusu bulunan İtilaf devletlerinin harekete geçmesiyle başlayan savaş, şanlı tarihimize kahramanlıkların yaşandığı bir destan olarak geçti. İtilaf devletlerinin stratejik öneme sahip olan boğazı ele geçirme niyetlerinin altında yatan sebepler arasında, Osmanlı İmparatorluğunun başkenti olan İstanbul'u ele geçirerek savaştan çekilmesini sağlamak, Almanların ilerleyişine engel olmak ve müttefikleri olan Çarlık Rusya'sına denizden gereken yardımı yapma arzusu gelmektedir.



Çanakkale zaferine ulaşmamızı sağlayan aşamalar nelerdir?

Gerileme dönemine girmiş olan Osmanlı İmparatorluğu'nu ele geçirme arzusuyla, İngiltere ve Fransa 3 Kasım 1914 tarihinde Bozcaada'dan boğaza girdiler. Bölgeden İngilizler Ertuğrul ve Seddülbahir tabyalarına, Fransızlar ise Orhaniye ve Kumkale tabyalarına havan topu ile ateşe başladılar. Cephaneliğin isabet almasıyla, çok sayıda askerimiz şehit oldu.

İngilizlerin komutanı Amiral Carden, Çanakkale boğazında gösteriler yaparak boğazı geçmeye çalıştı. 24 Kasım 1914 tarihinde Fransız denizaltısı topçularımızın saldırısına uğradı. 2 Aralık 1914 tarihinde İngiliz denizaltısının yaptığı deneme de, Mesudiye zırhlımız batırılmış ve 24 askerimiz şehit edilmiştir. 19 Şubat 1915 tarihinde düşman gemileri uzun menzilli atışlarla, boğaza girmek istemişlerdir. Orhaniye ve Ertuğrul tabyalarının ateş açmasıyla bocalayan İtilaf devletleri, boğazı ele geçirememe sebebi olarak gördükleri hava koşullarının düzelmesini beklemek istediler. Düzenlenen yeni saldırılarda da başarı sağlanamayınca 17 Mart 1915 tarihinde Amiral Carden görevden alınarak, yerine Robeck getirildi. Robeck 18 Mart 1915 tarihinde boğazda saldırı düzenleyip, İstanbul'a gireceğini duyurdu. Çanakkale müstahkem mevkii komutanımız Albay Cevat Çobanlı 17 Mart gecesi boğazda mayın döşenmesi için emir verdi. Emri alan Binbaşı Nazmi bey, Nusret mayın gemisiyle boğaza on birinci hatta 26 mayın döşedi. Bununla boğazdaki mayın sayısı 400'ün üzerine çıkmış oldu.

18 Mart günü boğaza giren Fransız ve İngiliz donanmasının ilk grubu Queen Elizabeth zırhlısı, İnflexible, Agamemnon ve Lord Nelson savaş gemileri, ikinci grubu Qcean, Wengeance Majestic, İrresistible savaş gemileri, üçüncü grubu ise Bouvet, Prince, Suffren savaş gemilerinden oluşmaktaydı. Boğazı rahatlıkla geçebileceklerini düşünen savaş gemileri ateşe başladılar. Hamidiye istihkamlarını hedefleyen düşmanların, Dardanos bataryalarına doğru yönelmesine çalışılmış. Bunda başarı sağlayan ordumuz, Dardonos tabyasına yapılan saldırılara karşı koydu. Mesudiye tabyası da ateş hattına girerek düşmana karşı ateşe başladı. Hamidiye'nin yardımıyla düşmanlara göz açtırılmadı. Bir saat kadar süren bombardıman sonunda tabyalarımız zarar görse de, Robeck Fransız savaş gemilerini geri çekip, İngiliz savaş gemilerini ileriye sürmeye başlamış. Boğaza döşenen mayınlar sebebiyle Suffren ve Bouvet hasar almış ve Hamidiye bataryamızın ateşine maruz kalmıştır.

Bu olayı Çanakkale geçilmez kitabının yazarı şu şekilde anlatmıştır; ''saat 13:45'de Suffren'in gerisindeki Bouvet müthiş bir patlamayla sarsıldı. Güverteden göğe kesif bir duman yükseldi. Gittikçe hızlanıp yana yattı, devrilip gözden kayboldu. Olayı görenlerin söylediğine göre, bir tabak suda nasıl kayıp giderse, o da öylece kayıp gitti.''

Düşmanların boğazdaki mayınları temizlemek için gönderdikleri tarayıcılara ateş açan tabyalarımız bunda başarılı olup, düşmanların geri çekilmesine neden olmuştur. Savaş gemilerinden İrresitible, İnflexible, Agamemnon ve Queen Elisabeth büyük hasar gördü. Boğazı aşamayan düşmanlar, Çanakkale boğazının geçilemeyeceğini anlamış oldular. İtilaf devletleri bu kez karadan çıkarma yapmayı denediler. Kara savaşlarında düşmanın hangi bölgeden geleceği konusunda yapılan fikir alışverişinde, Mustafa Kemal Seddülbahir ve Kabatepe görüşünü savunurken, Alman komutan Von Sanders Anadolu yakası ve Bolayır yönünden çıkarma yapılacağı görüşünü sundu. Sonunda Bolayır ve Anadolu yakası uygun görülerek, askerler bu bölgeye yerleştirildi. Ancak düşmanlar, Mustafa Kemal'in öngördüğü Kabatepe ve Seddülbahir üzerinden 25 Nisan sabahı saldırıya başladı. Mustafa Kemal 19. Tümen komutanı olarak Kocaçimen ve Conkbayır'da savaştı. Cephanesi tükenen askere ''süngü tak'' emri verip, ''Ben size taarruz emretmiyorum. Ölmeyi emrediyorum. Biz ölünceye kadar geçecek zaman içerisinde yerimize başka kuvvetler ve başka komutanlar geçebilir.'' diyerek tarihteki en büyük siper savaşını başlatmış oldu. 18 metre aralıklı siperlerde bulunan askerler vuruldukça, yerini yeni askerler alıyordu. Conkbayır'a ilerleyen düşmanlar, dalgalar halinde geliyordu. Anafartalar Grup Komutanlığına atanan Mustafa Kemal, savaşta aldığı şarapnelle göğsünden vuruldu. Cebinde bulunan saat sayesinde bundan yara almadı.

Türk ordusunun her cephede aldığı başarılar karşısında, düşman bozguna uğratıldı. Çanakkale savaşının en önemli kara savaşlarının yapıldığı cepheler, Bolayır, Seddülbahir, Beşike, Kabatepe, Conkbayır, Anafartalar ve Arıburnu'dur. Anafartalar ve Arıburnu cepheleri 19-20 Aralık'ta, Seddülbahir ise 8-9 Ocak'ta düşmanlardan arındırılmıştır. 1915 bahar aylarında büyük umutlarla bölgeye gelen düşmanlar, 1916 kış aylarında büyük bir bozguna uğratılmıştır.

Çanakkale zaferini sonuçları nelerdir?

Yenilgiye uğrayan, beklediğini alamayan İngilizler ve Fransızlar bölgeden geri çekildiler. 18 Mart 1915 tarihinde yaşanan Çanakkale zaferi, Türk toprakları üzerinde yapılan hesapları alt üst eden dönüm noktası olarak tarihe geçti. Napolyon'un söylediği ''İstanbul bir anahtardır. İstanbul'a egemen olan dünyaya hükmedecektir. Eğer Rusya, Çanakkale Boğazını ele geçirecek olursa, Tulon, Korfu ve Napoli kapılarına dayanmış olacaktır.'' sözü, Fransızların boğazlar üzerindeki hassasiyetini anlatmaya yetecektir. Uluslararası ilişkilere yön veren boğazlar bu savaşların sonunda Türk hakimiyetinde kalmaya devam etmiştir. Zaferle birlikte savaşın olumsuz etkileri de silinmiştir. Tarihimizde önemli bir yere sahip olan bu savaşlar, Mustafa Kemal'in askeri dehasını gösteren gerçeklerdir. Savaştaki cesareti, aldığı kararlar ''Anafartalar Kahramanı'' olarak ilan edilmesine ve Kurtuluş Savaşımızın başlamasına katkıda bulunmuştur. Çanakkale Savaşına katılan ulusların hepsi, her yıl anma törenleri düzenleyerek bu savaşı hatırlamaktadır. Özellikle Yeni Zelanda ve Avustralya bu savaşlardan oldukça fazla etkilenmiştir. Avustralya devletinin temelleri bu savaşla atılmıştır. Anzakların burada yaşadıkları olaylar sebebiyle, her yıl çıkarmanın olduğu 25 Nisan tarihi ulusal tatil ilan etmişlerdir. Ayrıca her yıl Anzak Koyunda törenler düzenleyerek, şehitlerini anmaktadırlar. Türkiye Cumhuriyetinin kurulmasıyla 18 Mart günü Çanakkale Şehitlerini Anma günü olarak kabul edilmiştir. Dünyanın bir felaket ve başarısızlık olarak gördüğü bu savaş, Türk Milleti adına Çanakkale zaferi ismiyle tarihe geçmiştir. Atatürk'ün dediği gibi, '' Çanakkale zaferi ve diğer zaferler de Türk komutasının, Türk askerinin eseridir.'' Bu savaşta hayatını kaybetmiş olan askerlerimizi hürmetle anıyoruz.

Anadolu Tarih Blog'u artık hediyeler dağıtmaya başlıyor. Herkes okusun diye sitemize giren 25.000. kişiye ''Turgut Özakman-Cumhuriyet'' kitabı hediye edilecektir.

Tıklanma takibi için sitemize sayaç koyulacaktır. Takipte kalınız.

Osmanlı Padişahlarının Mensup Oldukları Tarikatlar; Bilindiği gibi Osmanlı Devletinde yoğun şekilde bir tarikata bağlı olma hevesi, inancı ya da vahdaniyeti vardı. Her Sultanın kılıç kuşanma merasimlerinde bulunan bu tarikatlar Muhteşem Yüzyıl'daki o meşhur ''Allah Allah Bismillah Huu'' naralarının atıldığı sahneyi bizzat gerçekleşirmektedirler. Tarikatların günümüz işleyişlerini bir kenara bırakarak incelemenizi, siyasi boyutunu asla akla getirmemenizi rica ediyorum.







1 — Sultan Osman Gazi — Ahi tarikatı (Alevi)

2 — Sultan Orhan Gazi — Ahi tarikatı (Alevi)

3 — Sultan Murad-ı Hüdavendigâr — Ahi tarikatı (Alevi)

4 — Sultan Yıldırım Bayezid — Zeyniyye tarikatı

5 — Çelebi Sultan Mehmet — Zeyniyye tarikatı

6 — Sultan ikinci Murat — Bayramiyye tarikatı

7 — Sultan Fatih Mehmet — Bayramiyye tarikatı

8 — Sultan Bayezid Veli — Cemaliyye tarikatı

9 — Sultan Yavuz Selim — Sünbüliyye tarikatı

10 — Sultan Kanunî Süleyman — Gülşeniyye tarikatı

11 — Sultan Sarı Selim — Halvetiyye tarikatı

12 — Sultan Üçüncü Murat — Uşakiyye tarikatı

13 — Sultan Üçüncü Mehmet — Halvetiyye tarikatı

14 — Sultan Birinci Ahmet — Celvetiyye tarikatı

15 — Sultan Birinci Mustafa — Celvetiyye tarikatı

16 — Sultan Genç Osman — Celvetiyye tarikatı

17 — Sultan Dördüncü Murad — Celvetiyye tarikatı

18 — Sultan Birinci ibrahim — Halvetiyye tarikatı

19 — Sultan Avcı Mehmet — Halvetiyye tarikatı

20 — Sultan ikinci Süleyman — Halvetiyye tarikatı

21 — Sultan ikinci Ahmet — Halvetiyye tarikatı

22 — Sultan ikinci Mustafa — Halvetiyye tarikatı

23 — Sultan Üçüncü Ahmet — Cerahiyye tarikatı

24 — Sultan Birinci Mahmut — Halvetiyye tarikatı

25 — Sultan Üçüncü Osman — Raufiyye tarikatı

26 — Sultan Üçüncü Mustafa — Cerahiyye tarikatı

27 — Sultan Birinci Abdülhamit — Nakşibendiyye tarikatı (Naksibendi)

28 — Sultan Üçüncü Selim — Mevlevi tarikatı (Mevlana)

29 — Sultan.Dördüncü Mustafa — Nakşibendiyye tarikatı (Naksibendi)

30 — Sultan İkinci Mahmut — Cerahiyye tarikatı

31 — Sultan Abdülmecit — Cerahiyye tarikatı

32 — Sultan Abdülaziz — Bektaşi tarikatı (Alevi)

33 — Sultan Beşinci Murat — Bahaiyye tariki (Mason Locasi)

34 — Sultan İkinci Abdülhamit — Şazeliyye tarikatı

35 — Sultan Mehmet Reşat — Mevlevi tarikatı (Mevlana)

36 — Sultan Mehmet Vahdettin —? —







Kaynak: Mezhepler Ve Tarikatlar — Enver Behnan Şapolyo, Türkiye
yayınevi, 1964, S.448-449.

Ayrıca bakınız; https://www.youtube.com/watch?v=9E92XUloK4w

Osman mı, Ottoman mı?

Osmanlı'dan giriş yapalım...

Düşünün; "Ertuğrul" bir İslam ismi değil. "Orhan" da İslam ismi değil. Ama aradaki kişi (Ertuğrul'un oğlu, Orhan'ın babası) bir İslam (?) ismi almış: OSMAN! Peki, yabancı kaynaklarda neden "OTTOMAN" diye geçer? Çünkü Osman Gazi'nin adı Osman değildi, "OTTOMAN" idi. Ve bu yüzde yüz Orta Asya orijinli bir addır. Eski Türkçede "OD" ateş demektir ve ateş yakmak için kullanılan "ODUN" sözcüğü ile yakın ilişkilidir. "ODUN" sözcüğü, "ATEŞİN" anlamına gelir. "Ali'nin, Mehmet'in" sözcüklerindeki gibi düşünün...



Aynı şekilde İskandinav mitolojisindeki Ateş tanrısı "ODİN" de direkt olarak kökende Orta Asya ile ilişkilidir. "GÖKTEN İNEN ATEŞ" yani "İNEN ATEŞ", yani "İNEN OD=ODİN" buradan gelir.

Konuya döneyim: Osman Gazi'nin adı "OSMAN" falan değildir. Aslında ismi "OTTOMAN"dır ve
"ATEŞ ADAM, ATEŞ GİBİ ADAM" anlamına gelir. Bugün Almancadaki "OTTO" ismi de Almanlara Hunlardan miras kalan Türkçe isimlerden biridir. OTTOMAN'ı "OSMAN" yapan zihniyet, Türk tarihini İslam ile başlatmak isteyen ve İslam'dan önceki Türk tarihini görmezden gelmeye çalışan zihniyettir.

Halil İnalcık Devlet-i Aliyyenin ilk cildinde, Osmanlı Devletinin bir beylikten güçlü ve köklü bir imparatorluğa dönüşümünün öyküsünü konu ederek geniş kitlelere ulaştı. Okuyucuların merakla beklediği ikinci cildin konusu, imparatorlukta padişahlık otoritesinin yok oluş sürecinde çeşitli odakların iktidarı ele geçirmek için verdiği mücadele...