Trablusgarp savaşı
başladığında Osmanlı’nın bölgeye gidecek hali yoktu. Bir avuç subay,
kendilerinden 10 kat fazla kuvvete karşı savaşmak üzere karayoluyla ve gizlice
bölgeye koşmaya karar verdiler.
Binbaşı Mustafa Kemal de çocukluk arkadaşları Nuri ve Fuat’la birlikte yola koyuldu.
Harbiye Nezareti, “Yakalanırsanız ‘Hükümletin bilgisi dışında seyahat ediyoruz’ diyeceksiniz” diye tembihlemişti.
“Şerif” takma adıyla, bir gazeteci kimliğiyle gidiyordu. Yolda hastalandı. 15 gün İskenderiye’de yattı. Kasım sonu önce trenle Mısır’a girdiler.
Çölü aşmak için bir süre atla, 8 gün deve sırtında
seyahat ettiler. Develerin yükü artınca yaya yürüdüler. Geceleri çadırda
kalıyorlardı. Mustafa Kemal fasulye ayıklıyor, Fuat pişiriyordu. Susuz, ağaçsız
Mısır çölünü, rüyalarında Rumeli’yi görerek aştılar.
Son tren istasyonunda Mısırlı bir subay kimlik kontrolü yaptı. Arap kılığına bürünmüşlerdi, ama mavi gözleri Mustafa Kemal’i ele veriyordu. Yakalanacaklarını anlayınca, kimliğini açıkladı; Mısırlının dini duygularına hitap etti:
“Gâvurlara karşı kutsal cihada katılmaya gidiyoruz” dedi.
Sınırı böyle geçtiler. Üniformalarını giydiler; silahlarını gizledikleri yerlerden çıkarıp savaşa katıldılar.
Bir avuç gönüllü, şimdi Kuzey Afrika’daki son vatan toprağını savunacaklardı.
Anadolu Tarih
0 Yorum